Związek Harcerstwa Polskiego

	Niektórzy chętnie biwakują bez namiotów, budując z naturalnych materiałów szałasy. W samodzielnie postawionych szałasach nocują zwykle zastępy podczas obozowej ,,chatki Robinsona". Wielkość i kształt szałasu zależą od inwencji budowniczych. Najczęściej budowę szałasu rozpoczynamy od postawienia szkieletu z żerdek (rys "a"). Może stać samodzielnie lub wspierać się o drzewo (rys "c"). Żerdki nie powinny być gładkie, pozostawione niewielkie odgałęzienia ułatwiają zamocowanie poszycia. Przy budowie szałasu nie stosujemy gwoździ. Wszystkie części łączymy linką za pomocą węzłów. Całą konstrukcję należy wykonać bardzo solidnie - inaczej zawali się nam na głowy. Pokrycie szałasu może stanowić ,,siatka" z suchych gałęzi (można wykonać ją także z cienkiej linki lub sznurka), którą następnie wyplatamy wiązkami trawy, suchej trzciny, siana (rys "b"). Możemy również pokryć szałas gałązkami z drzew liściastych lub iglastych, wyplatamy je wtedy tak, aby liście lub  igły były zwrócone w kierunku spadku. Oczywiście, gałęzie bierzemy tylko z drzew zwalonych lub pochodzących z wyrębu. Układanie pokrycia szałasu rozpoczynamy od dołu, nakładając kolejne warstwy tak, aby każda następna nachodziła na poprzednią 10-20 cm. Im gęstsze poszycie, tym większa pewność, że dach nie będzie przepuszczał wody. Na koniec przygotowujemy drzwi - może to być rama z żerdzi dopasowana wielkością do otworu wejściowego, pokryta tak, jak pozostałe ściany szałasu. Przywiązujemy ją z jednej strony i otwieramy jak drzwi.
	Dzisiaj stronę odwiedziło już 33 odwiedzającytutaj!